آغاز و پایان سفر فضایی اولین فضانورد ایرانی ( خانم انوشه انصاری )

انوشه انصاری : « معتقدم دیدن زمین همانند کره‌ای آبی و شناور در میانه فضا برای بیننده افق‌های جدیدی از زندگی را روشن خواهد کرد. شما می توانید ببینید که دنیای ما در مقایسه با جهان چقدر کوچک و زندگی ما در اینجا تا چه حد شکننده است ... از فضا زمین یک سیاره است و شما نمی‌توانید هیچ مرزی یا هیچ فردیتی را در آن پیدا کنید تمام آنچه شما می‌بینید یک زمین آبی بزرگ و زنده است ... و هر کاری که شما در گوشه‌ای از آن انجام می دهید، تاثیر بسیاری بر تمامی این سیاره خواهد گذاشت. »

انوشه انصاری و جزئیاتی از زندگی در فضا :  برای رسیدن به تمام زیبایی‌ها و هیجانات یک سفر فضایی باید بهای آن را پرداخت

خیلی‌ها می‌خواهند بدانند چگونه در فضا حمام می‌کنیم؟ چگونه دندان‌هایمان را مسواک می‌کنیم؟ چگونه موهایمان را می‌شوییم؟

به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، انوشه انصاری از ایستگاه بین‌المللی فضایی در وبلاگش به نشانی

http//spaceblog.xprize.org

درباره‌ی جزئیاتی از زندگی در فضا نوشته است: خوب دوستان باید اعتراف کنم که رعایت بهداشت در فضا کار چندان ساده‌ای نیست. اینجا دوش و یا شیر‌آبی که آب زلال از آن جریان داشته باشد، یافت نمی‌شود. آب در اینجا به جای اینکه جریان یابد، شناور می‌شود. این موضوع از شست‌و‌شو یک صحنه‌ی جنگی تمام عیار می‌سازد. خوب پس لابد می‌پرسید آنهایی که آن بالا و در فضا اقامت دارند، برای شست و شوی خود چه می‌کنند؟ مخصوصاً فضانوردانی که برای حدود شش ماه در ایستگاه مستقر می‌شوند. آنها راه‌حلی مبتکرانه برای این کار دارند . ما در اینجا حوله‌های مرطوب، لیف‌های نم دار و حوله‌های خشکی داریم که از آنها برای تمیز کردن بدنمان استفاده می‌کنیم. افراد معمولاً روزی یک حوله مرطوب و چندین حوله خشک برای این منظور به کار می‌برند. هر کسی یک بسته بهداشتی مخصوص به خود دارد که در آن مسواک، ابزار ریش‌تراشی، کرم و سایر مایحتاج مورد نیاز تعبیه شده است... .

مسواک زدن در فضا خود لطیفه‌ای دیگر است. شما نمی‌توانید پس از پایان مسواک زدن دهان خود را با آب بشویید و در انتها آب داخل دهانتان را بیرون بریزید. در اینجا باید در انتهای مسواک زدن هر آنچه در دهانتان است را قورت دهید . فضانوردان به این کار اثر نعنای تازه می‌گویند.

هیجان‌انگیزترین تجربه در ایستگاه بین‌المللی فضایی - شاید من آن را یک تجربه می‌دانم - شستشوی موهای سر فضانوردان است. حالا من می‌فهمم چرا فضانوردان موهای خود را کوتاه می‌کنند. ابتدا باید یک کیسه حاوی آب را روی سرتان بگذارید و بعد از اینکه گوی‌های کوچک آب دور و بر سر شما آرام گرفتند با استفاده از شامپوی خشک و بسیار با ملایمت موهایتان را بشویید. با کوچکترین حرکت حساب‌نشده‌ای قطرات گوی مانند آب به همه طرف پراکنده می‌شوند. من از این تجربه خود فیلمی گرفته‌ام که به محض بازگشت به زمین در اختیار شما قرار خواهم داد.

آب در اینجا بسیار با ارزش است و دائماً بازیابی می‌شود. هیچ چیز مرطوبی دور ریخته نمی‌شود، مگر اینکه در هوا تبخیر شود. یک واحد هدایت و جمع‌آوری رطوبت موجود در هوا دائماً بخار آب موجود در هوا را جمع‌آوری و پالایش می‌کند تا مجدداً مورد استفاده قرار گیرد. این موضوع حتی لباس‌های ورزشی فضانوردان را بعد از تمرینات ورزشی نیز شامل می‌شود... .

اینجا در ایستگاه بین‌المللی فضایی تجهیزات ورزشی زیادی وجود دارند. برای مثال یک چرخ افقی که باید به زحمت آن را چرخاند و دوچرخه ثابتی که چشم‌انداز بسیار بدیعی به زمین دارد، در بخش روسی ایستگاه مستقر است. پاره‌ای تجهیزات مقاومتی و یک دوچرخه ثابت دیگر نیز در بخش آمریکایی ایستگاه فضایی موجود است.

فضانوردان و کیهان‌نوردان هر روزه و گاهی اوقات دو بار در روز به تمرینات ورزشی می‌پردازند تا از اثرات مخرب بی‌وزنی بر ماهیچه‌ها و استخوان‌های خود بکاهند. شاید شما ندانید که اگر انسانی برای مدتی طولانی در شرایط بی‌وزنی اقامت کند، از آنجا که برای جابجا شدن و یا جابجا کردن لوازم به نیروی زیادی احتیاج ندارد، ماهیچه‌های او شروع به آب رفتن و چروک خوردن می‌کنند. وزنی وجود ندارد و بنابراین شما برای جا به جا کردن احتیاج به صرف انرژی ندارید. همچنین بدن شروع به دفع کلسیم می‌کند و فضانوردان به پوکی استخوان مبتلا می‌شوند.

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید که شما نمی‌توانید هم کیکتان را نگه دارید و هم آن را بخورید. من فکر می‌کنم برای رسیدن به تمام زیبایی‌ها و هیجانات یک سفر فضایی باید بهای آن را نیز پرداخت کرد. مطمئناً یکی از شما که مشغول خواندن این مقاله هستید، زیست‌شناس و یا پزشکی هستید که با مطالعه و بررسی قادر به کاهش چنین اثراتی بر بدن انسان هستید. در آن صورت ما می‌توانیم به سفرهای فضایی آینده‌ی خود به مریخ و یا سایر سیارات منظومه شمسی امیدوار باشیم و دامنه‌ی تحقیقات خود را به خارج از مرزهای منظومه خورشیدی بکشیم.

برگشت انوشه انصاری از سفر

نخستین ایرانی فضانورد پس از پشت سر گذاشتن سفر 9 روزه خود گامهای خود را بر زمین نهاد... 

ارتباط مستقیم پایگاه فضائی بایکونور قزاقستان با ایستگاه فضائی بین المللی :

و سرانجام اولین ایرانی فضانورد و اولین زن گردشگر فضائی انوشه انصاری امروز در ساعت 05:54 ایستگاه فضائی بین المللی را بدرود گفت و در ساعت 09:10 به وقت محلی در قزاقستان فرود آمد.(مشاهده پرواز از طریق ناسا تی.وی) سرپرست ماموریت بازگشت " پاول وینوگرادو " و مهندس پرواز "جفری ویلیامز " اشخاصی بودند که پس از پشت سر گذاشتن 6 ماه در ایستگاه فضائی همراه با انوشه انصاری راهی زمین شدند و دو نفر جای آنها را در ایستگاه فضائی گرفتند. سرانجام انوشه به آرزوی کودکی خود دست یافت. آرزویی که به گفته وی اگر در دوران کودکی آن را مطرح می کرد همه به او می خندیدند ولی با پشتکار خود توانست این آرزو را به واقعیتی محض برای همه تبدیل کند. انوشه انصاری علاوه بر انجام آزمایشاتی برای سازمان فضائی اروپا در ایستگاه اقدام به وبلاگ نویسی در فضا نیز کرد. وی سایت شخصی خویش را هر روز در ایستگاه به روز رسانی می کرد. طبق آخرین آمار در طول مدت سفر او 10 میلیون نفر در سراسر جهان از وبلاگ شخصی او بازدید کردند. بازتاب سفر انوشه انصاری چه در رسانه های داخلی و چه در رسانه های خارجی بسیار گسترده بود.

آخرین خداحافظی با خانواده و دوستان در لحظه داخل شدن به داخل فضاپیما

در بین رسانه های داخلی علاوه بر اینکه بسیاری از روزنامه های داخلی گزارش سفر او را منتشر کردند صدا و سیما نیز بخشی از برنامه های خود را به این سفر اختصاص داد. دو ویزه برنامه آسمان شب در خصوص سفر انوشه و نمایش مستقیم پرواز فضاپیمای سایوز از شبکه جام جم بخشی از این امور بودند. از همه مهمتر بیانیه سازمان فضائی ایران به ریاست دکتر محمود احمدی نزاد ریاست جمهوری در مرود سفر انصاری موضوعی بود که به سرعت در بین رسانه های عمومی گسترش یافت. در این میان نقش سایتهای اطلاع رسانی نجومی در ایران نظیر پارس اسکای و اسپیس ساینس کمتر از سایر گروهای خبری نبود. در بین رسانه های خارجی سایتهای معتبر و رسانه مشهور ناسا.تی وی بخش نسبتا زیادی از وقت خود را به گفت و گو درباره این سفر اختصاص دادند. جای تعجب دارد که با این همه پشتیبانی خبری صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و روزنامه ها باز رسانه های خارجی انوشه را فرد آمریکائی به حساب می آورند و هیچ صحبتی از ایرانی بودن آن نمی کنند!                                                                                     

لحظات پرتاب فضاپیمای سایوز حامل انوشه انصاری و دو فضانورد دیگر

انوشه در مدتی که در ایستگاه فضائی به سر برد به انجام آزمایشات جالب دیگری نظیر شستن موهای خود با شامپو پرداخت که به گفته خود وی به خاطر بی وزنی کاری سخت و طاقت فرسا است. وی بسیاری از علاقمندان به سفرهای فضائی را با انجام آزمایشات بسیار ساده آشنا کرد. انوشه برای ابراز طرفداری خویش از صلح با لباسی که پرچم ایران و آمریکا بر روی آن نقش بسته بود با زمینیان ارتباط تصویری برقرار می کرد. بسیاری در ایستگاه فضائی نظیر همسفر او مایکل تیورین به خاطر پشتکار وی در این زمینه از او استقبال کردند. انوشه در هنگام بازگشت حامل عروسک میشا بود که فرمانده ایستگاه میشا تورین به خاطر تشکر از زحمات وی در عرصه گسترش فناوری فضائی به او اهدا کرد. پس از بازگشت انوشه همسر او حمید انصاری وی را در هلیکوپتر ملاقات کرد. انوشه پس از بازگشت اعلام کرد که این اولین گامهای او در گسترش سفرهای فضائی بوده و در برنامه خود مسافرتهای دیگری را نیز گنجانده است. و اینک انوشه انصاری به آرزوی کودکی خود دست یافت. آیا این گام کوچک می تواند گامهائی بزرگ از سوی ایرانیان غیور کشورمان را در آینده به ارمغان آورد؟ 

انوشه انصاری : اولین ایرانی فضانورد و فردی که این سفر را مقدمه ای برای سفرهای بعدی خویش قرار داده است .

از ایستگاه فضائی تا خانه

سر انجام انوشه انصاری با فضاپیمای سایوز امروز در پایگاه فضائی بایکونور قزاقستان فرود آمد. سفر 9 روزه وی سرانجام خاتمه یافت. بسیاری از علاقمندان

دوست دارند که با نحوه عملیات فرود فضاپیمای سایوز از ایستگاه فضائی تا زمین آشنا شوند. در زیر عملیات فرود سایوز شبیه سازی شده است :

ایستگاه فضائی بین المللی : 3 ساعت و 23 دقیق تا فرود آمدن در پایگاه. با صدور فرمان سرپرست ماموریت تمام قفلها و ابزارهای نگه دارنده ای که سایوز را به ایستگاه فضائی متصل نگه داشته است باز می شوند و کپسول از ایستگاه جدا می شود.

پس از باز شدن قلابها کپسول آرام آرام با سرعتی معادل 100 سانتی متر بر ثانیه ایستگاه فضائی را به سمت زمین ترک می کند. در این موقع تا نشستن کامل بر روی زمین 3 ساعت و 20 دقیقه هنوز زمان باقی مانده است

سه دقیقه بعد : کپسول 22 متری سایوز اینک به طور کامل از ایستگاه فضائی جدا شده است و برای افزایش سرعت خود متورهای خود را برای 15 ثانیه روشن می کند.

در این هنگام کپسول حدود 25 مایل از ایستگاه فاصله گرفته است. اتاقکی حاوی سرنشینان از کپسول جدا می شود و بقیه اجزاء در جو خواهند سوخت.

در این هنگام اتاقک در فاصله 130 کیلومتری از سطح زمین قرار دارد. جو زمین کم کم رو به غلیظ شدن می گراید. 20 دقیقه تا فرود باقی مانده است

تا فرود کامل 15 دقیقه مانده که چترهای فرعی باز می شوند. وظیفه اصلی این چترها کاهش سرعت زیاد اتاقک حامل سرنشینان است.این چترها سرعت را از 235 متر بر ثانیه به 78 متر بر ثانیه کاهش می دهند.

سر انجام نوبت به باز شدن چترهای اصلی می رسد. اتاقک با زاویه 30 درجه

وارد جو شده وحالا در حال کاهش زاویه فرود خود از 30 درجه به صفر درجه است

تنها چند ثانیه تا نشستن بر روی زمین باقی مانده است .

فاصله اتاقک با سطح زمین کمتر از یک متر است که 6 موتور کاهش دهنده سرعت روشن می شودند و سرعت را 1.7 متر بر ثانیه کاهش می دهند.

سر انجام اتاقک به زمبن می نشیند و گروه امداد برای بیرون آوردن سرنشینان به سمت آن می دوند. در این هنگام است که انوشه انصاری اولین گام خود را پس از گذراندن سفری 9 روزه بر روی زمین می گذارد.

« اشیائ نورانی ناشناس در ایران »

مشاهده چند شیء ناشناس نورانی در آسمان شهرهای مختلف کشور در حالی وحشت اهالی شهرها را سبب شده که کارشناسان نجوم احتمال حرکت هواپیماهای جاسوسی در آسمان ایران را رد نمی کنند.مسعود عتیقی، مدیر انجمن نجوم آماتور ایران در خصوص این اشیای نورانی به «شرق» گفت: «پرواز هواپیماهای جاسوسی پس از جنگ افغانستان و عراق در آسمان ایران زیاد شده که چند مورد  آن گزارش نیز شده است. به همین دلیل می توان احتمال داد این اشیای نورانی هواپیمایی هستند که در سطح بالا و یا پایین حد رادارهای ما پرواز می کنند و نور آن به دلیل بازتاب نور خورشید است.»وی افزود: «این اشیای نورانی همچنین می تواند منشاء اجسام آسمانی و ستاره ها باشد. ماهواره ها هم می توانند با بازتابش نور خورشید در شب این اشیای نورانی را به وجود آورند. اما تاکنون منشا اصلی این اشیای نورانی مشخص نشده است و کارشناسان در حال تحقیق در این خصوص هستند.»
عتیقی با رد اینکه این اشیای نورانی اجسام فرازمینی (بشقاب پرنده) هستند گفت: «تاکنون هیچ گزارشی در خصوص مشاهده اجسام و یا موجودات فرازمینی در جهان تأیید نشده است و در آمریکا هم که بیشترین مورد مشاهده این اجسام گزارش شده است کارشناسان در حال تحقیق در خصوص شناسایی این اجسام هستند.»مدیر انجمن نجوم آماتور ایران در ادامه افزود: «این اشیای نورانی در اروپا در گروه اشیای پرنده ناشناخته طبقه بندی می شود و موارد بسیاری از مشاهده این اجسام در سراسر جهان گزارش شده است. این اجسام دارای سرعت های بسیار بالایی هستند به طوری که طبق گزارشات مردمی در ایران این اشیای نورانی در یک لحظه از ارتفاع ۲۰ هزار پایی به ارتفاع ۴۰ هزارپایی تغییر ارتفاع داده اند که اجرام پرنده ساخت انسان همچنین قدرت مانوری را ندارد. با توجه به این احتمال این که این اشیا، ستاره ها، دنباله دارها و اجسام آسمانی باشند را نمی توان رد کرد.»

آخرین مشاهده

تازه ترین پرواز این اشیای نورانی یکشنبه شب گذشته در شهرستان پلدختر بود.یک شاهد عینی به «شرق» گفت: «این شیء نورانی ساعت ۲۳ روز یکشنبه در آسمان شهر پلدختر ظاهر شد که این موضوع موجب شگفتی اهالی شهر شد.این شیء که با چشم غیرمسلح و مانند یک ستاره دنباله دار بود حدود نیم ساعت در قسمت غربی آسمان متوقف ماند و سپس به یک باره ناپدید شد.»
همچنین یک شیء نورانی شنبه شب در ارتفاع پایین در جنوب شهر آزادشهر استان گلستان رویت شد.به گفته منابع مردمی، این شی از ساعت ۲۰ و ۳۰ دقیقه به مدت یک ساعت در آسمان ظاهر شد و رنگ های مختلف از خود انعکاس می داد.این شیء نورانی، کم کم در آسمان ناپدید شد.یک شیء نورانی هم در شب های دوشنبه و سه شنبه هفته گذشته در آسمان گنبدکاووس مشاهده شده بود.
یک کارشناس نظامی در این خصوص می گوید: «اخیراً مشاهده اشیای پرنده و ناشناس در آسمان چند منطقه کشور گزارش شده بود که اطلاعات در مورد آنها در حال جمع آوری است.»وی افزود: «این اشیا در دید رادار قرار نمی گیرند و رادارهای ما تاکنون هیچ مورد را در این خصوص ثبت نکرده اند.»اما پرسشی که در حال حاضر مطرح می شود این است که در حالی که افراد در شهرهای مختلف کشور موفق به دیدن این اشیای نورانی شده اند، چگونه تاکنون این اشیا در رادارهای کشور ثبت نشده است؟عتیقی در این خصوص گفت: «دید رادارهای ما حد مشخصی را تحت پوشش قرار می دهد و حد پایین و یا بالای این حد را پوشش نمی دهد. پس می توان احتمال داد که این اشیای ناشناس در بالا و یا پایین این حد مشخص پرواز می کنند که رادارهای ما نتوانسته اند وجود آنها در آسمان کشور را ثبت کنند.»
وی افزود: «پرواز اشیای پرنده در بالا و یا پایین حد رادارهای ما خطری برای کشور ندارد و با توجه به اینکه این اشیا در خارج از حد رادارهای ما پرواز می کنند نمی توانند باعث ایجاد مشکل برای کشور شوند.»ساینا حق کیش، از ساکنان منطقه ولیعصر تبریز که شیء نورانی یاد شده را به اتفاق اعضای خانواده اش مشاهده کرده بود، گفت: «در طرفین این شیء نورانی دو بازوی نورانی خط گونه وجود داشت. این شی از سمت شرق به غرب با سرعتی بسیار کند و غیر محسوس در حرکت بود.»

 پرونده هنوز بسته نیست

علی عجب شیری زاده، استاد نجوم دانشگاه تبریز نیز معتقد است «موضوع بشقاب پرنده ها با معیارهای نجومی مطابقت نمی کند، اما پرونده آن هم بسته نیست. البته اینکه بشقاب پرنده از کرات دیگر یا از داخل منظومه شمسی می آید با چه نیرویی و با کدام انرژی از لحاظ معیارهای نجومی مردود است.»
وی افزود «البته ماهواره هایی هم برای مقاصد خاصی از قبیل زمین شناسی،  هواشناسی و یا جاسوسی در فضا حرکت می کنند که نور آنها نیز قابل مشاهده است.»

بشقاب پرنده

شاید شروعی برای دوران جدید بشقابهای پرنده را بتوان سالهای 1946 و 1947 دانست . در این سالها که جامعه انسانی از پیشرفتهای علمی و فنی خود کاملا به وجد آمده بود؛ به یکباره گزارشهای فراوانی از مشاهده اجرام پرنده ناشناس در گوشه و کنار آمریکا و اروپا منتشر شد . در ابتدا گمان می شد این اجرام نوعی ابزار پروازی جدید و ساخت شوروی سابق است که اینک در آغاز جنگ سرد قرار است نقش جاسوسهای هوایی بلوک شرق را بر عهده گیرد اما انتشار گزارش رویت این سفاین بیگانه! بر فراز کاخ کرملین در مسکو و سپس نقاط دیگر شوروی و انتشار این نکته که روسها هم مدتی است با این میهمانان ناخوانده درگیر هستند توجه دانشمندان را به سوی پاسخ متفاوتی رهنمون ساخت.
سازمانهای هوایی و فضایی دو قدرت شرق و غرب هریک کمیسیونهای ویژه ای را برای بررسی این موارد ترتیب دادند هدف اصلی این کمیسیونها پاسخ به دو سوال اصل بود نخست آنکه اجرامی که رصد آنها توسط گروهی از افراد از طیفهای مختلف از کشاورز گرفته تا خلبانها و حتی برخی از فضانوران گزارش می شد آیا واقعا وجود دارند و اگر اینطور است منشا آنها چیست ؟ و دوم اینکه آیااین اجرام خطری برای امنیت ملی کشورها و در مرحله بعد زمین به بار خواهند آورد؟ یکی از این کمیسیونها در سال 1953 تاسیس شد و به بررسی دقیق تمام گزارشهای منتشر شده تا آن موقع پرداخت و در سال 1954 گزارش این کمیسیون منتشر شد در این گزارش سعی شده بود با دلایل علمی وجود یوفوها به چالش کشیده شود. اگرچه انتظار می رفت با انتشار این گزارش داستان بشقابهای پرنده پایان پذیرد اما سیل مشاهدات ادامه داشت و در نهایت در سال 1956 سازمان نیکاپ (NICAP) یا کمیته ملی تحقیقات پدیده های فضایی مسولیت تحقیق را بر عهده گرفت این کمیسیون با عضویت چندین مقام هوانوردی و اعضا سابق CIA تلاش داشت تا به توضیحی دقیق دست یابد.

در همان زمان پروژه معروف به کتاب آبی که هدفش بررسی دقیق گزارشهای مربوط به این موارد بود آغاز شد و البته هیچگاه گزارش نهایی آن فرصت انتشار نیافت چراکه در 27 اوت 1966 به دلیل اختلالی که در سیستم مخابرات پایگاه استرتژیک موشکهای قاره پیما در داکوتای شمالی و همزمان با رویت شیء پرنده ناشناسی رخ داد ، جانسون رییس جمهور وقت آمریکا را وادار کرد تا دستور تشکیل یک کمیسیون دیگر به سرپرستی ادوارد کندون را صادرکند.. وی و همکارانش به بررسی بیش از 100 مورد از معتبرترین گزارشها پرداختند. اعضا این کمیسیون 60 نفره که اعضا ان را تیمی از اخترشناسان ، مهندسان ، خلبانان و حتی روانشناسان تشیکل می دادند؛ سرانجام نتیجه این تحقیق را که به گزارش کندون مشهور شد در 1000 صفحه و با تایید آکادمی ملی علوم امریکا ، منتشر کردند.
در این گزارش مفصل اعلام شده بود تمامی موارد بررسی شده در این گزارش دارای توضیحات علمی و قابل قبول بوده و ارتباطی با موجودات هوشمند فرازمینی یا فعالیتهای جاسوسی دیگر کشورها ندارند. در روسیه نیز داستان با عاقبتی مشابه مواجه شد. یک گروه 18 نفره به نام کمیسیون دایمی امور فضایی مسولیت بررسی این گزارشها را بر عهده داشت و پس از آن نیز کمیسیون علمی شوروی به بررسی دقیق آنها پرداخت و سرانجام اعلام شد که بررسی تمام گزارشات رسیده نشان از آن دارد تمام اینموارد دارای منشا طبیعی بوده اند و هیچ موردی به صورت مشکوک باقی نمانده است.
این گزارش ها اگرچه با ذایقه علاقمندان ارتباط با موجودات فضایی سازگاری نداشت اما انجام آنها نشان از اهمیت یافتن این موضوع در بین اذهان علمی جامعه داشت اینک طبقه بندیهای گوناگونی برای این اشیا ناشناس انجام شده بود. گزارشهای معتبر در سه دسته با عنوان برخورد نزدیک از نوع اول تا سوم دسته بندی می شد. در برخورد نوع اول افراد تنها این اشیا را می دیدند ، در نوع دوم علاوه بر دیدار با آنها صدای این اشیا نیز به گوش می رسید و در برخورد نزدیک از نوع سوم علاوه بر دیدن سفاین بیگانه وشنیدن صدای آنها ملاقاتهایی نیز بین سرنشینان آن با زمینیان گزارش می شد.
اگرچه با گذشت زمان از تعداد این گزارش ها کاسته شد اما این به معنی متوقف شدن آنها نبود. هنوز بیش از یکسال از ادعای پزشکان فرقه" رائلی" مبنی بر موفقیت در شبیه سازی انسان نمی گذرد . اعضا این فرقه که خبر این فعالیت آنها چندی پیش تیتر اول تمام خبرگزاریهای جهان بود خود را مرید مردی به نام "رائل" می دانند وی معتقد است در یکی از کوهنوردیهای هفتگی خود در آمریکا با موجودات فضایی ملاقات کرده و آنها به او اعلام داشته اند که به زودی برای ملاقات دوباره به زمین بازخواهند گشت و ضمن آموزش روش کلونینگ انسان به او از او خواسته اند زمینه را برای بازگشت آنها آماده کند!
... در دوره جدید که موج رویت بشقابهای پرنده به اوج رسید نام ایران نیز در بین کشورهایی قرا رگرفت که نه تنها تعداد قابل توجهی گزارش از آن مخابره می شد بلکه تعدادی از گزارشهای مهم از نظر طرفداران وجود بشقابهای پرنده در ایران رخ داده بود.در این بین یکی از گزارشها اهمیت بیشتری داشت. شی ناشناس پرنده که در بامداد روز 19 سپتامبر سال 1976 در تهران دیده شد. بر اساس گزارشی از این ماجرا که در 31 اگوست 1977 منتشر شد ساعت 12:30 نیمه شب 19 سپتامبر تلفنهایی از منطقه شمیرانات به نیروی هوایی ارتش ایران زده می شود و طی آن گزارش رویت یک شی پرنده ناشناس در افق شمالی گزار ش می شود. دقایقی بعد برج مراقبت فرودگاه مهرآباد تهران حضور این جرم را در رادار خود تایید می کند و بلافاصله یک فروند هواپیمای شکاری به تعقیب آن بر می خیزد با نزدیک شدن هواپیما به این جرم سیستم رادیویی هواپیما از کار می افتد و جنگنده دوم به هوا بر میخیزد اما او نیز نمی تواند علی رغم مانورهای پیچیده پروازی به او نزدیک شود در پایان تعداد این اشیا از یک مورد به سه مورد افزایش یافته و سپس ناپدید می شوند.
اما بهار بشقابهای پرنده در ایران سالها بعد ازا ین تاریخ فرا رسید. شاید انتشار گزارشهایی پراکنده در این زمینه ادامه داشت اما داستان در پاییز 1369 به اوج رسید زمانی که دکتر داریوش ادیب که پیش از آن بیشتر به واسطه تدوین مجموعه چهار جلدی جواهر شناسی شناخته می شد کتابی با نام اسرار بشقابهای پرنده را ترجمه و منتشر کرد . این کتاب ترجمه داستانی به نام «COMMUNION - A true story »بود که در واقع خاطرات نویسنده آن ویتلی استریبر از دزدیده شدنش توسط موجودات فضایی ( یک برخورد نزدیک نوع سوم و البته بسیار هیجان انگیز!!) به حساب می آمد اما پیشگفتار کوتاه داریوش ادیب بر این کتاب بیش از متن اصلی و طولانی آن مهم به نظر می آمد چراکه در آن ضمن یادآوری خاطره ای از ملاقات با پسری که مدعی دیدار با بشقابهای پرنده در پارک جنگلی عباس آباد تهران بود تصاویری را که وی از بشقابهای پرنده در تهران گرفته بود منتشر می ساخت .
تصاویری که گفته شد در ماهنامه بشقابهای پرنده ( که در آمریکا منتشر می شود ) نیز منتشر شده است. در همان سالها داریوش ادیب سلسله مقالاتی در روزنامه اطلاعات به عنوان یکی از روزنامه های پرمخاطب ایران منتشر کرد و در آن با ارایه شواهد زیاد سعی دراثبات حیات هوشمند فرازمینی و بشقابهای پرنده نمود. یکی از این موارد صورت فرعون مریخی بود که بعدها توسط تصاویرفضاپیمای مدارگرد مریخ موسوم به MGS ماهیت اصلی آن مشخص شد. در تصاویر دقیق این تپه یک کیلومتری طبیعی هیچ نشانی از صورت انان نیست و فقط بر اثر بازی نور و وضوح کم تصاویر اول به این صورت دیده شده است .
مدتی بعد از موج اولیه ماهنامه نجوم به پاسخگویی به برخی از این شایعات پرداخت که نتیجه ان مجموعه مقالاتی بود که همراه با یک راهنمای عملی عکاسی از بشقابهای پرنده این موضوع را نه تنها رد، بلکه مطبوعات کشور را به دلیل انتشار چنین گزارشهایی مورد انتقاد قرار می داد. در این مقاله ها نشان داده شده که چگونه مردم پدیده های نجومی و جوی را با اشیای ناشناس پرنده اشتباه می گیرند .همین طور توضیح داده شده که چگونه حتی به کمک یک چراغ مطالعه می توان تصویری از یک بشقاب پرنده ساخت.
داستان بشقابهای پرنده در ایران برای چندین سال دوران آرامی را سپری کرد تا اینکه از اوایل دو سال گذشته و با مشاهده اشیا نورانی در برخی شهرها بار دیگر داستان از نو آغاز شد. اولین گزارشها از مرزن آباد و سپس بابل و مشکین شهر آغاز شد جایی که گویها نورانی می توانست علاوه بر اینکه موجب وحشت اهالی شود حتی خسارات زیادی به جای گذارد این پدیده که همزمان در برخی از کشورهای جهان هم رویت شد به سرعت مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه به زودی مشخص شد آذرگویهای گلوله ای که یک پدیده نادر ولی شناخته شده است البته در مورد بابل گونه ای از تخلیه انرژی ژئو فیزیکی علت اصلی حادثه اعلام شد اما مشکین شهر نه تنها پایان داستان آذرخشهای گلوله ای را رقم زد آغاز فصل جدید بشقابهای پرنده نیز از همانجا آغاز شد.
25 و 26 فروردین ماه 1383 خبرگزاریها خبر مشاهده شی ناشناس نورانی را در آسمان مشکین شهر و اردبیل دادند بلافاصله صدا و سیما تصاویری که توسط یک دوربین آماتوری از این اجرام تهیه شده بود منتشر ساخت و بدین ترتیب موج جدید آغاز شد خبرگزاری ایرنا در کمتر از 72 ساعت بیش از 6 خبر از رویت این اجرام در آسمان شهرهای مختلف ایران از مشکین شهر و اردبیل گرفته تا گنبد کاووس و تبریز و اراک و اشنویه و سنندج و ... منتشر کرد.
... گزارش اول از دوشی پرنده ناشناس در آسمان سخن می گفت که تلالوئی با رنگهای مختلف داشتند و حرکتهایی نامشخص در آسمان انجام می دادند هنوز در باره این گزارش نمی توان اظهار نظر کرد چراکه هیچ داده مشخصی از آن وجود ندارد اما در بقیه موارد با شی درخشان در افق جنوب غرب یا شمال غرب مواجه شدیم که حتی از آن هم تصاویری تهیه و پخش شد. به غیر از گزارش اول که مانند رویت بسیاری از اجرام پرنده اطلاعات ناقص و نامشخصی دارد برای بقیه پاسخ قاطعی وجود دارد. چیزی که حتی باور آن نیز مشکل است که چطور چنین شمار زیادی از مردم و رسانه ها به آن بی توجه بوده اند.
گزارش ایرنا از دیده شدن این شی در تبریز را مرور کنید :« تعدادى از شاهدان عینی گفتند یک شی نورانی را چهارشنبه شب درآسمان تبریز مشاهده کرده اند. به گفته آنان ، این شی که طیف هایی از نورهاى قرمز، آبی و سبز از آن به سرعت ساطع می شده مقارن ساعت 30 / 20 چهارشنبه درجنوب آسمان تبریز در منطقه ولیعصر رویت شد... در طرفین این شی نورانی دو بازوى نورانی خط گونه وجود داشت. وى افزود این شی از سمت شرق به غرب با سرعتی بسیار کند و غیرمحسوس در حرکت بود » .
یک شی نورانی بار دیگر سه شنبه شب در ارتفاع پائین در ضلع جنوبی شهر گنبدکاووس دیده شد. به گفته منابع مردمی ، این شی از ساعت 20 تا22 و30 دقیقه در آسمان ظاهر شده و رنگ هاى مختلف از خود انعکاس می داد. این شی نورانی ، کم کم در آسمان ناپدید شد. دوشنبه شب نیز یک شی نورانی در ارتفاع پایین در ضلع جنوبی شهر گنبدکاووس مشاهده شده بود. "ایرنا" گزارش داده بود که این شی به مدت 90 تا120 دقیقه در آسمان ظاهر شده و رنگ هاى مختلف از خود انعکاس می داد. از این شی نورانی ، دو نور جدا شده و کم کم در آسمان ناپدید شد»
آیا این توصیفها که د رگزارش مشاهدات شاهدان عینی نیز نقل شده است شما را یاد بانوی زیبای منظومه شمسی نمی اندازد؟ زهره این روزها ازتربیع گذشته و به حالت هلالی خود نزدیک می شود به همین دلیل تقارن نورش در زمین کاملا یکسان نیست و همین امر باعث تشدید پراش نوری در یک جهت می شود ، پدیده ای که شاهدان از ان به نام بازوهای اطرافش یاد کرده اند . حرکت غیر محسوس شرق به غرب چیزی جز مشخصه آشکار ستارگان و البته سیارات نیست و به یاد داشته باشید که در تمام گزارشها (منهای گزارش اول) این شی در افق غربی قرار دارد . علت تغییر رنگ زهره در هنگام غروب و در شهرها نیز پدیده جدیدی نیست آلودگی جوی و وجود ذرات معلق در جو زمین از یک سو و از سوی دیگر بازتاب گرمای جذب شده در طول روز از زمین در ساعات اولیه غروب باعث تشدید پراش نور این سیاره می شود
البته این اولین باری نیست که زهره مردم را به اشتباه انداخته است. رونالد ریگان رییس جمهور اسبق ایالات متحده (زمانی که فرماندار یکی از ایالات آمریکا بوده است)یک شب که از پنجره اتاق کا رخود نگاهی به بیرون انداخت نور خیره کننده ای را دید که او را مستقیما زیر نظر گرفته بود بلافاصله جلسه شورای عالی امنیت ملی تشکیل شد و دستور بررسی پدیده صادر شد او فکر می کرد توسط هواپیماهای جاسوسی روسیه زیر نظر گرفته شده است غافل از اینکه به زهره می نگرد. در جریان جنگ جهانی دوم نیز بارها خلبانهای نیروی هوایی آمریکا در بازگشت از ژاپن به روی زهره آتش گشودند.
به هر حال عدم وجود نهادی معتبر که وظیفه پاسخگویی به چنین مسایلی را( که قطعا بعد از این نیز با آن روبرو خواهیم بود ) بر عهده داشته باشد کماکان احساس می شود. در حالی که این موضوع با یک تماس ساده به مراکزی مانند انجمن نجوم ایران یا ماهنامه نجوم قابل توجیه برای رسانه ها بود.
اما آیا حل شدن معمای اشیا پرنده بهار 83 ایران به معنی بسته شدن کامل این پرونده در ایران و جهان خواهد بود . قطعا خیر. تا زمانی که مسایل را از دریچه مربوط به ان بررسی نکنیم همواره احتمال رخ دادن موارد مشکوک اینگونه ای وجود دارد اگر ندانیم در اسطوره شناسی کهن نقش دایره در حال پرواز سمبلی باستانی است که گاهی خود را در شکل ماندالای هندی و بودایی نمایان می سازد و گاهی به شکل محوطه معابد کهن، نخواهیم توانست توجیه شی پرنده نقش برجسته های کهن را درست درک کنیم و اگر فراموش کنیم که در دید اساطیری تجلی امر مقدس با ظواهر وحشت همراه است ممکن خواهد بود توصیفی از تجلی یک امر مقدس را با مراحل فرود یک سفینه فضایی اشتباه بگیریم و اگر به خود اجازه دهیم بدون بررسی کامل همزمانیهای خاص را به یک پدیده مربوط کنیم ممکن خواهد بود اشتباههای سنگینی مرتکب شویم همانگونه که برخی از فضانوردان هنگام گذر از جو زمین اثر حرارتی سفینه را با اشیا پرنده ناشناس اشتباه گرفتند و خلبانهایی که بازتاب نور ابرها را با بشقابهای پرنده مهاجم.
نکته ای که باید به طور خلاصه بر آن تاکید کرد آن است که بحت ما مبتنی بر عدم وجود اشیایی موصوف به UFO که حامل مسافرانی از سیارات دور دستند به معنی تایید این نظر نیست که در کیهان حیات وجود ندارد. بحث آنجا است که ما معتقدیم باید تنها بر اساس شواهد و مدارک علمی به توضیح و تبیین پدیده ها دست زد و انجا که مدارک ما ناتوان از پاسخگویی به پرسشها می شود به جای سعی در ارایه توضیحات نامانوس بپذیریم که در ان مورد ناآگاهیم و فعلا نمی توان در باب آن نفیا و اثباتا سخنی بگوییم. بسیاری از ما بر مبنای محاسبات ریاضی و منطقی و با درک مقیاسی از عالم هستی بر این باوریم که در گوشه ای از این کیهان حیاتی حتی هوشمند وجود دارد. شاید به همین دلیل بیشترین تلاش ما در پیدا کردن این حیا ت و پاسخ به این سوال کهن انجام شده باشد طرح های عظیمی چون SETI به دنبال نشانه های احتمال حیاتند و پیش قراولان سفر به فراسوی منظومه شمسی با خود لوحی را حمل می کنند که محل آغاز سفر آنها را نشان می دهد اما این اعتقاد به وجود حیات دلیل آن نمی شود که زهره و یا هر پدیده آشنا یا نا آشنای دیگری را به جای سفینه ای فضایی به مردم معرفی کنیم موضوع بشقابهای پرنده بدون توجه به صحت و یا کذب بودن گزارشات ارایه شده و بدون توجه به ماهیت اصلی آنها، به عنوان پدیده ای روانی نیز قابل بررسی است کارل گوستاو یونگ در پژوهشی بنیادی در خصوص بشقابهای پرنده ( که ترجمه ان به قلم جلال ستاری و با نام اسطوره ای نو ، نشانه هایی در آسمان منتشر شده است) یاد اور میشود که ظهور و گسترش این پدیده به معنی بروز حادثه ای روانی در ضمیر ناخوداگاه انسان است که ممکن است نشان از گونه ای آشفتگی روانی اجتماعی داشته باشد .
بشقابهای پرنده به عنوان اسطوره ای نو شکل گرفته اند و تا زمانی که با سلاح خرد و تدبیر و استفاده از طیف وسیعی از دانشها به بررسی آنها نپردازیم مطمئن باشید هرروز در گوشه ای از آسمان نشانه ای ظهور خواهد کرد. شاید روزی سفیران تمدنی دور به دیدار ما بیاییند و اسطوره واقعیت پیدا کند اما تا ان زمان حق نداریم زهره و یا سایر پدیده های طبیعی را با آن جایگزین کنیم.

شی نورانی در آسمان گرگان هم رؤیت شد

گروه اجتماعی: اشیای نورانی ناشناس در آسمان شهرهای مختلف ایران همچنان دیده می شود. در آخرین مشاهده مردم گرگان چهارشنبه شب در آسمان شهر خود شیء نورانی را دیدند. این شی که با چشم غیر مسلح همچون ستاره ای درخشان با رنگ های صورتی و آبی دیده می شد به کندی در حال حرکت بود و گاهیپرنورویاکمنورمی شد.

چاپ گزارش مشاهده اشیای نورانی در شهرهای مختلف کشور در صفحه حوادث روز چهارشنبه بازتابی گستردهدربرداشت.

علی رمضانی یکی از اهالی شهرستان مشکین شهر با تماس با «شرق» اعلام کرد «چندی پیش من این شی را در آسمان شهر دیدم و آن را تعقیب کردم. آن شی که شبیه به یک کوزه بزرگ بود پس از طی کردن مسافتی حدود دو هزار متر روی تپه ای به زمین نشست و از آن نور سبز منتشر می شد. من تعدادی از اهالی را خبر کردم تا به نزدیکی آن شی برویم ولی هنگامی که به فاصله ۲۰۰ متری آن رسیدیم او در یک لحظه به سرعت به سمت آسمان رفت و ناپدید شد.»

فرد دیگری با تماس از گنبدکاووس گفت: «من توانسته ام از این شی فیلمبرداری کنم. آن در فاصله هزار متری زمین در آسمان متوقف شده بود و از خود رنگ بنفش پخش می کرد. این شیء نورانی دارای دو باله در اطراف خود بود و پس از یک ساعت توقف در آسمان به سمت بالا رفت و ناپدید شد.»

و بالاخره مثل اینکه تکلیف شیء ‌نورانی کرمان هم مشخص شده است

معاون سیاسی و امنیتی استاندار کرمان با بیان اینکه در جستجوهای به عمل آمده برای یافتن شیء نورانی مشاهده در آسمان کرمان هیچ اثری به دست نیامد، گفت: این شیء نورانی قطعاً یک شهاب سنگ بوده و جز آن چیز دیگری نمی‌تواند باشد.

ابوالقاسم نصراللهی در گفت‌وگو با فارس در کرمان همچنین با اشاره به اینکه هیچ یک از کسانی که این پدیده را مشاهده نموده‌اند صدای انفجاری نشینده‌اند، گفت:‌این پدیده به هیچ وجه نمی‌تواند مربوط به هواپیما و یا شیء دیگری به جز سقوط شهاب سنگ بوده باشد.

وی افزود: ما پس از مشاهده این شیء در آسمان عملیات جستجو را برای یافتن محل سقوط آن در سراسر استان کرمان بوسیله بالگردها و نیروی زمینی آغاز کردیم و علی‌رغم جستجوی 2 روزه هیچ اثری از برخورد این شیء با زمین پیدا نکردیم.

نصراللهی گفت: عملیات جستجو برای یافتن این شیء نورانی پایان یافته است.

حوالی ساعت شش و سی ‌دقیقه صبح امروز انفجار مهیبی در نزدیکی رشته‌های جبال بارز در حوالی شهرستان بردسیر روی داد که به رغم گذشت 6 ساعت از آن، هنوز علت واقعی آن اعلام نشده است.

به گزارش خبرنگار «بازتاب» از کرمان، شدت این انفجار تا اندازه‌ای بود که گفته می‌شود دود ناشی از آن حتی از برخی استانهای همجوار یزد و اصفهان نیز دیده شده است.

تا کنون دو فرضیه برخورد شهاب سنگ یا یک هواپیمای باری به کوه درباره علت این حادثه بیان شده است.

معاون سیاسی امنیتی استانداری کرمان با بیان اینکه تاکنون هیچ گونه تلفاتی در مورد انفجار صبح امروز در نزدیکی رشته‌های جبال بارز در حوالی شهرستان بردسیر گزارش نشده است، گفت: هنوز مشخص نیست عامل این انفجار چه بوده است و تحقیقات در این زمینه ادامه دارد.

ابوالقاسم نصرالهی در گفت‌وگو با فارس افزود: طبق آخرین اطلاعات به دست آمده به رغم شایعات موجود تمامی هواپیماهایی که امروز بر فراز استان کرمان در حال پرواز بوده‌اند همگی سالم هستند و احتمال اینکه انفجار مذکور در اثر سقوط یک هواپیما یا بالگرد صورت گرفته باشد وجود ندارد.

وی گفت: احتمالاً این انفجار در اثر برخورد یک شهاب سنگ صورت گرفته است اما با توجه به این‌که از محل انفجار دود مشاهده می‌شود هم اکنون تعدادی بالگرد مشغول بررسی هوایی محل انفجار هستند. وی تأکید کرد: این انفجار در محل مسکونی رخ نداده است و هیچ گونه تلفاتی نیز از آن اعلام نشده است.

معاون سیاسی امنیتی استانداری کرمان به ایسنا با بیانی متفاوت گفت: در حالیکه در ابتدا احتمال سقوط شهاب سنگ می‌رفت، با توجه به مشاهده دود در آسمان قبل از شنیده شدن صدای انفجار، احتمال سقوط یک هواپیمای باربری خارجی را می‌دهیم که این مسأله با اعزام گروه‌های تجسس و همچنین تحقیق از شرکت‌های هوایی خارجی ادامه دارد.

وی ادامه داد: شدت صدای انفجار به حدی بود که در شهرستانهای جیرفت و بافت نیز شنیده شد. اهالی جوپار گفتند حدود ساعت 6:30 صبح امروز، ابتدا نور شدیدی را مشاهده کرده و سپس صدای انفجار را در آسمان شنیده‌اند و در ادامه اظهار کردند که دود سفیدی به مدت چند دقیقه بعد از انفجار در آسمان کوه‌های اطراف لا‌له‌زار دیده می‌شد.

به گفته وی علی‌رغم ادامه تحقیق از شرکتهای هوایی داخلی و خارجی تا کنون خبری مبنی بر مفقود شدن هیچ هواپیمایی اعلام نشده است و این درحالی است که رادارهای ما هواپیمایی را نیز در منطقه مشاهده نکردند. در ابتدا احتمال می رفت که صدای انفجار ناشی از سقوط شهاب سنگ باشد .

اهالی مناطقی از استان کرمان، در جنوب ایران، وقوع انفجار شدیدی را در کوهستان های این استان گزارش کرده اند اما هنوز علت این انفجار مشخص نشده است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران - ایسنا - حدود ساعت شش و نیم بامداد چهارشنبه، 10 ژانویه، صدای انفجار در ارتفاعات لاله زار در منطقه بافت کرمان شنیده شد ولی با وجود اعزام گروه های جستجو، هنوز نشانه ای از عامل این انفجار به دست نیامده است.

این خبرگزاری از قول معاون سیاسی امنیتی استانداری کرمان گزارش کرده که صدای انفجار در مناطق بافت، جیرفت و بردسیر شنیده شده است.

به گفته وی، احتمال می رفت که صدای انفجار ناشی از سقوط شهاب سنگ باشد اما اهالی محلی گفته اند که قبل از شنیدن صدای انفجار، نور شدیدی را در آسمان مشاهده کرده و پس از آن نیز شاهد برخاستن دود غلیظی در ارتفاعات لاله زار بوده اند.

در صورت صحت داشتن اظهارات اهالی محل، مشاهده دود به معنی آن است که احتمال سقوط شهاب سنگ منتفی است.

از قول معاون استانداری کرمان همچنین گزارش شده است که هلی کوپترهای ارتش ایران برای تجسس به منطقه اعزام شده اند.

وی گفته است که شرکت های هوایی داخلی و خارجی خبری از مفقود شدن هواپیماهای خود اعلام نداشته اند و رادارهای هوایی نیز عبور هواپیما در منطقه را ثبت نکرده اند .

تاکنون هیچ مقام مسئولی اظهار نظری در مورد هویت این اشیای نورانی که مدتی در آسمان شهرهای مختلف کشور دیده می شود

نکرده اند.

شما نظرتون در مورد این اشیا نورانی چیه ؟ خیلی دوست دارم نظر شما رو هم بدونم پس در صورت امکان نظرتون رو به آدرس ایمیل من ارسال کنید . نظر من درمورد این اشیاء نورانی اینه که من فکر نمی کنم این اشیا هواپیماهای جاسوسی باشند .

من هم شاهد دو شیء نورانی در ساحل چمخاله از توابع شهرستان لنگرود شدم . رؤیت اشیای نورانی را که به عقیده ی اکثریت هواپیمای جاسوسی بوده است را شنیده بودم و عقیده ی من نیز مانند آنها بود اما در یکی از روزهای تابستان 86 در هنگام غروب آفتاب در ساعت حدود 15/19 شاهد یک شیء نورانی شدم . این شیء عیناً مانند زهره بود با این تفاوت که به سرعت حرکت می کرد . وقتی برای یک لحظه به قصد نگاه کردن به زهره به آسمان نگاه کردم ، متوجه دو ستاره شدم که یکی زهره و دیگری همان شیء نورانی بود که در حال حرکت بود . ابتدا فکر می کردم که آن شیء یک هواپیماست و به آن اعتنایی نکردم پس از حدود دو دقیقه که کمی به آن شیء مشکوک شده بودم باز به آسمان نگاه کردم و این بار دقت بیشتری به آن شی داشتم . آن شیء کاملا از آن جا دور شده بود اما ، همچنان درخشندگی خود را داشت .

یک شی دیگری را نیز چند روز پس از آن در ساعت حدود 21 دقیقا در بالای ساحل چمخاله مشاهده کردم . آن شیء کوچکتر از آن بود که بتوان به راحتی آن را دید . تنها چیزی که باعث می شد من بتوانم آن را ببینم انتشار لحظه ای یک نور قوی مانند نور زهره ازخود بود که در محدوده ی زمانی غیر منظم ( هر 30 ثانیه یکبار و یا حتی هر 60 ثانیه یکبار  ) منتشر می کرد . و این باعث شد که من به این اشیای نورانی مشکوک شوم و احتمال اینکه این اشیا هواپیماهای جاسوسی باشند بسیار محدود می دانم . چند روز پس از مشاهده ی این اشیای نورانی از تلوزیون خبر مشاهده ی یک شی نورانی مشکوک در شهرستان نکا را شنیدم . می خواستم از شما خواهش کنم در صورت امکان به سؤالاتی که من در زیر مطرح کرده ام به طور خلاصه جواب بدهید تا نظر شما را هم جویا شوم . نظراتتان می تواند به شناخت هویت اصلی این اشیا نورانی به ما کمک کند . نظراتتان در روزهای آتی در وبلاگ به نام خودتان درج خواهد شد .

اکنون به سؤالات توجه کنید :

* آیا این اشیا نورانی دیده شده می توانند موجودات فضایی باشند ؟

* بعضی ها گمان می کنند که این اشیا هواپیماهای جاسوسی هستند اما خیلی واضح است که هواپیماهای جاسوسی سرعتی معادل با  

   سرعت حرکت این اشیا دیده شده را ندارند درست است ؟

* تا به حال به ناپدید شدن یکباره ی این اشیا توجهی کرده اید . نظر شما در این باره چیست ؟

* کسانی که عقیده شان این است که این اشیا هواپیماهای جاسوسی هستند ، آیا توانسته اند اثباتی برای این عقیده ی خود بیاورند ؟

* اگر این اشیا هواپیماهای جاسوسی هستند پس چرا هیچ کدام از ماهواره ها و رادارها خبر ورود آنها را نمی دهند ؟

* آیا علم تا آن حد پیش رفت نکرده است که کشورهای پیشرفته این را بفهمند که باید هواپیماهای خود را وارد لایه تروپسفر زمین نکنند به 

   دلیل اینکه این اشیا قابل رؤیت می شوند ؟

* آیا خبر دیده شدن یک شی نورانی را از زبان یکی از شاهدان شنیده اید . متن آن به شرح زیر است . لطفا توجه کنید :

  علی رمضانی یکی از اهالی شهرستان مشکین شهر با تماس با «شرق» اعلام کرد «چندی پیش من این شی را در آسمان شهر دیدم و   

  آن را تعقیب کردم. آن شی که شبیه به یک کوزه بزرگ بود پس از طی کردن مسافتی حدود دو هزار متر روی تپه ای به زمین نشست و از   

  آن نور سبز منتشر می شد. من تعدادی از اهالی را خبر کردم تا به نزدیکی آن شی برویم ولی هنگامی که به فاصله ۲۰۰ متری آن  

  رسیدیم او در یک لحظه به سرعت به سمت آسمان رفت و ناپدید شد بدون آنکه هیچ صدایی از خود ساطع کند .»

  فرد دیگری با تماس از گنبدکاووس گفت: « من توانسته ام از این شی فیلمبرداری کنم. آن در فاصله هزار متری زمین در آسمان متوقف   

  شده بود و از خود رنگ بنفش پخش می کرد. این شیء نورانی دارای دو باله در اطراف خود بود و پس از یک ساعت توقف در آسمان به  

  سرعت به سمت بالا رفت و ناپدید شد.»

* به نظر شما تاکنون هواپیمایی ساخته شده است که بدون صدا حرکت کند . در حالی که سرعتش همانند سرعت نور است ؟

* چرا آن شی شبیه یک کوزه بود ؟

* چرا به مدت یک ساعت متوقف شده بود ؟

* چرابه رنگ سبز بود ؟ آیا هیچ جاسوسی دوست دارد تا ما از وجودش آگاه شویم ؟

* سؤالات بالا سؤالاتی هستند که با جواب دادن به آنها می توانیم در شناخت هویت اصلی این اشیا نورانی به خودمان کمک کنیم .

   در صورت امکان جواب این سؤالات را به آدرس من ارسال کرده تا در اسرع وقت نظرات و پاسخ های شما را در وبلاگ درج کنم .

آدرس ایمیل من :                      milad [e-mail]

سرانجام توفان مریخ چه شد ؟

توفان غبار عظیمی که تقریباً تمام نیمکره جنوبی مریخ را فرا گرفته بود می توانست آینده مأموریت مریخ نوردهای اکتشافی را برای همیشه به خطر بیاندازد.

خطر و تهدید مضاعف دیگر توفان بزرگ دیگری است که اخیراً در سیاره سرخ ظاهر شده است.

اولین و بزرگترین توفان غبار، تابش مستقیم نور خورشید به سطح مریخ را تقریباً 99 درصد کاهش داد. این تهدید برای مریخ نوردهایی که انرژی خود را از خورشید می گرفتند بی سابقه بود. نگرانی اصلی آن بود که اگر توفان ادامه یابد و ضخامت غبار افزایش یابد، باتریهای مریخ نورد خالی شده و کاوشگرهای رباتیک برای همیشه به خاموشی فرو می روند.

مارک لمون (Mark Lemmon) دانشمند سیاره شناس در دانشگاه A&M تگزاس و عضو گروه مریخ نوردها می گوید: «این توفان ترسناکی است. اگر بدتر شود، وارد مرحله برنامه ریزی نشده ای خواهیم شد. بحثهای زیادی شده است که اگر مریخ نوردها توان کافی برای کار در روز را نداشته باشند چه باید کرد.»

توفان که اولین بار در سایت space.com گزارش شد، تا کنون جهانی نشده است. اما سطح غبار، ضخیم ترین مقداری است که تا کنون توسط مریخ نوردها تجربه شده است. لمون اضافه کرد: « این شرایط نظیر توفانهای سراسری سال 2001 و توفان دیگری در سال 1971

 می باشد.»

او می گوید:« این توفان رکورد را در چند روز قبل شکسته است. خورشید 100% ضعیفتر از حالت عادی است. ما امیدواریم به زودی وقفه بزرگی در توفان ایجاد شود، اما این فقط یک امید است.»

مشکل غبار  مضاعف

«دقیقاً در مدت 2هفته توفان غبار بزرگتر، همچون بادکنک از مساحت 230000 مایل مربع ( 600000 کیلومترمربع ) به اندازه فعلی آن یعنی حدود 7 میلیون مایل مربع ( 18 میلیون کیلومتر مربع ) رسید.» این مطلب را مایکل مالین از سامانه علوم فضایی مالین در یک مصاحبه ایمیلی عنوان کرد. تنها در مدت چند روز همدم کوچکتر آن به شکل یک ظرف غبار به مساحت 3 میلیون مایل مربع ( 7/7 میلیون کیلومتر مربع ) ظاهر شد . این دو با هم مساحتی بیش از ایالات متحده، کانادا و گرینلند را می پوشانند.

مالین اضافه کرد: « فعالیتها و رخدادهای بزرگ غبار فقط شامل یک توفان نمی باشد و در واقع از تعدادی توفانهای غبار در ابعاد محلی و منطقه ای تشکیل شده اند. آنها با بلند کردن حجم زیادی از غبار، ابرهای غول پیکری تولید می کنند که سطح سیاره را تیره و تار می نمایند. او افزود: « پس از بلند شدن غبار، جو گرم می شود و می تواند چرخه ایجاد مانع در برابر سطح سیاره را ایجاد نماید.».

لمون می افزاید: «گروه MER ( مریخ نوردهای کاوشگر Mars Exploration Rovers) در حال حاضر بیشتر از پیش به این پدیده توجه دارند. در اوایل پیدایش توفان، شرایط بادی، لایه های غبار مانع نور را از سطح روح و فرصت جاروب می نمود.»

بر اثر غبار مریخ و باد پایدار، رخداد های پاکسازی سبب شده تا توان مریخ نوردها به حدود 800 وات- ساعت در هفته قبل برسد و امیدها را برای رسیدن مریخ نورد فرصت به گودال ویکتوریا بسیار زیاد نموده است. با این حال همچنان که توفان کوچک شدت گرفت، توانایی جذب انرژی مریخ نورد فرصت به حد خطرناک 280 وات-ساعت در روز کاهش یافته است. این مقدار فقط برای روشن کردن یک لامپ 60 واتی برای کمتر از 5 ساعت کافی است.

جان کالاس (John Callas) مدیر پروزه مأموریت مریخ نوردهای کاوشگر در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در پاسادنا کالیفرنیا توضیح می دهد که « باتری مرده مریخ نورد ممکن است اجازه دهد تا دمای سرد، قسمتهای الکترونیکی فرصت را دچار مشکل کند.»

لمون می گوید: « بدترین حالت آن است که به اندازه کافی غبار در آسمان وجود داشته باشد تا انرژی خورشید را به حدی کاهش دهد که مجبور شویم بسیاری از قسمتها را برای حفظ انرژی خاموش کنیم. مریخ نوردها با روشن نگه داشتن قسمتهای الکتریکی خود، باتری خود را برقدار نگه می دارند.»

کااس می گوید: « درست مثل آن است که لپ تاپ خود را در زمستان قطب جنوب بگذارید. اتصالات قطعات الکترونیکی می تواند به دلیل سرما منقبض شود. اگر مریخ نورد بیش از حد سرد شود قسمتهای اصلی و ضروری آن  خراب می شوند.

کالاس توضیح داد که این وضعیت بی سابقه است، بنابراین گروه مطمئن نیست که مریخ نوردها، به خصوص فرصت تا چه اندازه می تواند در مقابل غبار مانع نور مقاومت کند.

سریع و خشن

کالاس اضافه کرد سرعت گسترش توفان خیره کننده و حیرت آور است.

او گفت: « مریخ نوردها قبلاً در معرض توفانهای ضعیفتری قرار گرفته اند که در طی دوره چند هفته ای گسترش پیدا می کرده اند، اما چنین موردی را هرگز تجربه ننموده اند. این اتفاق هیج جا رخ نداده است. سطح غبار به سرعت زیاد می شود.»

جان ویلسون (John Wilson) دانشمند سیاره شناس که مشغول مطالعه جو مریخ در مرکز ملی مدیریت جوی و اقیانوسی در پرینستون نیوجرسی است می گوید: « توپوگرافی نیمکره جنوبی مریخ احتمالاً موجب بروز این پدیده است.»

«نیمکره جنوبی به طور متوسط حدود 4 کیلومتر ( 5/2 مایل ) مرتفع تر از نیمکره شمالی است که این امر به تبدیل شدن طوفان غبار به یک پدیده سراسری کمک می کند.»  ویلسون می گوید: « زمین نیز چنین پدیده ای را در نزدیکی هند تجربه می کند. تبت نسبت به هند مرتفع تر است، بنابراین با ایجاد شرایط بادی در ارتفاعهای کمتر سبب شدید شدن بادهای موسمی هند می شود.»

ویلسون می گوید: «اگر چه توفانها برای مریخ نوردها تهدید کننده اند، اما شانس بزرگی برای مطالعه و پیگیری توفان قوی دیگری از زمان شکل گیری تا پایان آن به ما می دهند. ما در حال مشاهده چگونگی شروع توفان و نحوه گسترش آن هستیم. سپس اطلاعات را به مدلی تبدیل می کنیم تا شرایط آب و هوایی مریخ را به کمک آن در آینده پیش بینی کنیم.»

دکتر عباس کنگی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی و پژوهشگر زمین شناسی سیاره یی موفق به کشف پدیده گل فشان به جا مانده از فعالیت‌های آتشفشانی در سطح سیاره مریخ شد.

به گزارش خبرنگار «پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، یافته های جالب توجه این محقق ایرانی که به گفته وی احتمالا نخستین گزارش علمی از وجود گل فشان در سطح سیاره سرخ است در قالب مقاله ای در شماره ماه مه 2007 مجله علمی معتبر(ACTA ASTRONAUTICA (Elsevier - مجله آکادمی بین المللی کیهان نوردی - ارائه شده است.

اثبات این کشف مبنی بر فعالیت گل فشانها در سطح مریخ که با بررسی یکی از آتشفشان های باستانی مریخ با بهره گیری از اطلاعات حاصل از فضاپیمایی مارس اکسپرس ناسا حاصل شده می تواند فصل جدیدی در کاوش ها در سیاره مریخ بگشاید چرا که با توجه به آنچه در نمونه های مشابه زمین مشاهده شده، گل فشان ها از محل های دارای پتانسیل حیات فسیل شده در سطح سیاره سرخ می باشند.

دکتر عباس کنگی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود و دانش آموخته دکتری زمین شناسی ساختمانی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد در گفت‌وگو با خبرنگار «پژوهشی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با اشاره به این که مطالعه بر روی زمین شناسی سیاره مریخ را از حدود چهار سال پیش آغاز کرده است، اظهار داشت: در تحقیقات اخیر که نتایج آن در شماره ماه مه ACTA ASTRONAUTICA ارائه شده به کمک تصاویر ارسالی از فضاپیمایی مارس اکسپرس (Mars Express) که در تاریخ یکم مارس 2004 تهیه شده بود، وجود پدیده گل فشان در سطح این سیاره را کشف کردم.

وی در خصوص نحوه پیدایش این پدیده گفت: طی فعالیت های آتشفشانی علاوه بر قطعات سنگ، گدازه، خاکستر و گازهای آتشفشانی، در برخی موارد محصولات غیر عادی تولید می شود. این محصولات که غالبا مخلوطی از آب و گرد و غبار آتشفشانی می باشند، به صورت جریان هایی از گل مایع از دهانه آتشفشان خارج می شود و گل فشان (mud volcanoes) نامیده می شود. معمولا فعالیت گل فشان با چندین انفجار و صدای مهیب آغاز می گردد. سپس مقادیر زیادی گل سیاه رنگ و بدبو به همراه آب داغ و گازهای سوزان از دهانه آتشفشان خارج می شود. جوشیدن آب و فوران گل از دهانه آتشفشان سبب انباشته شدن مقدار زیادی گل در اطراف آتشفشان می گردد. نمونه‌های مختلفی از فوران گل فشانها در جزیره سیسیل در ایتالیا وجود دارد، که در مجاورت آنها مجموعه ای از موجودات میکروبیولوژیک رشد و تکامل می یابند.

دکتر کنگی با بیان این که چون مطالعه بر روی مریخ به صورت غیر مستقیم انجام می شود، در بیشتر موارد آن را با مدل‌های زمینی تطبیق می دهند، تصریح کرد: مطالعه حیات بر روی سیاره مریخ به دو صورت جستجوی حیات زنده و موجودات فسیل شده انجام می شود. وجود حیات زنده در مورد مریخ منتفی می باشد، اما دانشمندان به دنبال شناسایی مناطقی هستند، که آثاری از حیات گذشته در آنجا مشاهده می شود. اثبات فعالیت گل فشانها در سطح مریخ می تواند به عنوان یکی دیگر از محل های دارای پتانسیل حیات فسیل شده در سطح سیاره باشد.

به عبارت دیگر ارگانیسم های گرما دوست، با سوخت و سازهای متنوع، توانایی زندگی در شرایط نامناسب را دارند و می توانند از ترکیبات آهن و دیگر منابع انرژی موجود در محیط بهرمند شوند. بنابراین می توان پیش بینی کرد مجموعه های حیاتی در داخل رسوبات گل مانند حاشیه آتشفشان هکاتیس تالوس بر سطح مریخ بصورت مجموعه های میکروبی، در شکل استروماتولیت و میکرو فسیل ها قابل دسترسی باشد.

وی خاطرنشان کرد: هر دو سال یک بار فضاپیمایی برای بررسی سیاره مریخ و کسب دستاوردهای جدید به فضا ارسال می‌شود که برخی با فرود بر سطح آن و برخی با استقرار در مدار به صورت ماهواره این کار را انجام می‌دهند و انبوهی از اطلاعات تصویری، طیف سنجی TES، حرارتی، پرتوگاما و رادیومتری مادون قرمز به زمین ارسال می شود، که غالبا بر روی شبکه اینترنت برای مطالعه پژوهشگران جهان قرار می‌گیرد. هدف نهایی از انجام این تحقیقات گسترده، ساخت محل های سکونت طولانی مدت بر سطح سیاره سرخ و اعزام انسان در سال 2019 به این سیاره اسرار آمیز است.

کنگی افزود: هر روز هزاران تصویر و طیف‌های نوری توسط فضاپیماها مستقر در مدار مریخ تهیه و به زمین ارسال می گردد. در چنین شرایطی با وجود فاصله بیش از 55 میلیون کیلومتری مریخ از زمین می توان به کمک تکنیکهای سنجش از دور علاوه بر بررسی ساختمانهای زمین شناسی سطح سیاره، خصوصیات مغناطیسی، جنس سنگها، درجه حرارت و دیگر خصوصیات مورد نیاز را بدست آورد.

وی خاطر نشان کرد: آخرین فعالیت آتشفشانی که در مریخ اتفاق افتاده مربوط به 20 میلیون سال پیش است و پدیده گل فشان در آتشفشان هکاتیس تالوس جزو فعالیت‌های جدید سیاره محسوب می‌شود.

دکتر کنگی در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا درباره روند مطالعه گل فشان های مریخ اظهار داشت: تا سال 1997 تصاویر تهیه شده از سطح مریخ دارای قدرت تفکیک پایین بود. بنابراین شناسایی بسیاری از ساختمانهای زمین شناسی از جمله گل فشانها در سطح سیاره ممکن نبود؛ بنابراین، بحث وجود گل فشان ها در مریخ حداکثر در حد گمانه زنی و طرح سوال بود.

از سال 1997 تا 2001 فضاپیما Global Surveyor در مدار مریخ مستقر شد و سطح سیاره به صورت دقیق نقشه برداری شد. با استقرار فضا پیما مارس اکسپرس در سال 2003 در مدار مریخ تصاویر با رزلوشن بالا از بخش های مختلف سیاره تهیه شد و دور جدیدی از تحقیقات در سطح این سیاره آغاز شد.

دکتر کنگی که تمایل چندانی به طرح این مطلب که مقاله وی، نخستین گزارش از وجود گل فشان در سطح مریخ است، ندارد به ایسنا گفت: مقاله من در آوریل 2005 برای مجله ارسال شده و پس از یک سال و نیم داوری در اکتبر 2006 تایید و در می 2007 چاپ شد. هرچند تا کنون هیچ مقاله ای در باره حضور گل فشانها در سطح مریخ ارائه نشده اما در برخی کنفرانس های بین المللی با شک و تردید به احتمال حضور این پدیده در سطح مریخ اشاره شده است.

کنگی در پایان درباره احتمال وجود حیات در سیاره سرخ گفت: مریخ در شراط کنونی سیاره ای سرد با اتمسفری نازک می باشد. این سیاره در مقایسه با دیگر سیارات منظومه شمسی شباهت بیشتری با زمین دارد. اما در این سیاره فرایندهای بیولوژیک حفاظت کننده از حیات زمینی وجود ندارد؛ بنابراین وجود حیات به صورت زنده در سطح سیاره رد شده و دانشمندان به دنبال کشف موجودات مریخی نمی باشند؛ اما این احتمال وجود دارد که در گذشته بسیار دور به دلیل تشابه شرایط مریخ و زمین موجوداتی در سطح سیاره تکامل یافته و آثار آنها به صورت فسیل شده در رسوبات موجود در سطح سیاره یافت شود .

کالاس توضیح داد که توفانهای سراسری غبار در حدود هر سه سال مریخی یکبار ( حدود 5/6 سال زمینی ) به وجود می آیند و دو توفان آخر حدود دو سال مریخی قبل بود. بنابراین پتانسیل توفان فعلی برای تبدیل شدن به یک توفان سراسری وجود دارد. اگر چنین شود کالاس و گروهش فقط می توانند انگشتان خود را در هم فرو برند.

او اضافه می کند: «واقعیت این وضعیت آن است که توانایی ما محدود است و فقط می توانیم مصرف برق را از زمین قطع کنیم. اگر توفان بدتر شود و ادامه یابد، موردی حیاتی برای بقای مریخ نورد فرصت خواهد بود. اگر مریخ بخواهد، می تواند کاوشگر را نابود کند.»